Parafia Rzymskokatolicka p.w. Narodzenia NMP w Pełczycach

.......Dane teleadresowe

Kancelaria Parafialna
przy Parafii NNMP w Pełczycach

ul. Kościelna, 4
PEŁCZYCE 73-260
woj. zachodniopomorskie

Ksiądz Proboszcz (0-95)768-53-15
Ksiądz Wikariusz (0-95)768-50-15

email: parafiapelczyce@wp.pl
strona: www.parafiapelczyce.org

czynna jest od poniedziałku do piątku
(oprócz świąt)
30 minut po mszy świętej

W sprawach pogrzebowych lub wezwanie do chorego
w każdej chwili.

Prosimy na bieżąco śledzić ogłoszenia parafialne

.......Posługa sakramentalna w naszej parafii

Według Katechizmu Kościoła Katolickiego "Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi. Przez te znaki jest nam udzielane życie Boże. Obrzędy widzialne, w których celebruje się sakramenty, oznaczają i urzeczywistniają łaski właściwe każdemu sakramentowi. Przynoszą one owoc w tych, którzy je przyjmują z odpowiednią dyspozycją" (KKK 1131).

Podział sakramentów

• Sakramenty, które można przyjąć raz w życiu, czyli niepowtarzalne (chrzest, bierzmowanie, święcenia (potocznie kapłaństwo) i takie, które można przyjąć wiele razy, czyli powtarzalne (Eucharystia, pokuta, namaszczenie chorych, małżeństwo).

• Sakramenty, które można przyjąć tylko w stanie łaski uświęcającej – tzw. sakramenty żywych (bierzmowanie, Eucharystia, namaszczenie chorych, święcenia (potocznie kapłaństwo), małżeństwo) i takie, które przyjmuje się dla zgładzenia grzechów – tzw. sakramenty umarłych (chrzest, pokuta).
• Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego (chrzest, bierzmowanie, Eucharystia), sakramenty uzdrowienia (pokuta, namaszczenie chorych), sakramenty w służbie komunii i posłania wiernych(święcenia (potocznie kapłaństwo), małżeństwo)

Skuteczność i znaczenie sakramentów

W teologii katolickiej skuteczność sakramentów należy do dziedziny misterium. Jeżeli zostały udzielone zgodnie z rytuałem przez upoważnioną osobę, sakramenty są ważne "ex opere operato" (same w sobie, same przez się), czyli niezależnie od sprawiedliwości udzielającego (szafarza) i przyjmującego sakrament. Chzrest i bierzmowanie należą do sakramentów inicjacji chrześcijańskiej. Są przyjmowane tylko raz i wiążą się na ogół z narodzinami i wejściem w okres dojrzałości. Eucharystia – najważniejszy sakrament – jest znakiem pożywienia i wspólnoty; pokuta – misterium przebaczania grzechów, a namaszczenie chorych – misterium pomocy w chorobie. Kapłaństwo upoważnia chrześcijanina do wypełniania urzędu kapłańskiego, a małżeństwo upoważnia dwoje ludzi do założenia chrześcijańskiego związku małżeńskiego. Skutki sakramentów zależą jednak także od dyspozycji tego, kto je przyjmuje (ex opere operantis - na podstawie tego, czego dokonał działający)

Chrzest (łac. baptismum)


Rodzice zgłaszają chrzest dziecka 2 tygodnie przed terminem chrztu.

Przedstawiają w Biurze Parafialnym następujące dokumenty:
- akt urodzenia dziecka z USC
- dane personalne rodziców chrzestnych (imię i nazwisko, rok urodzenia i adres) oraz opinię księdza z parafii do której chrzestni należą.

Godność rodziców chrzestnych mogą pełnić katolicy, którzy:
- prowadzą regularne życie sakramentalne
- przyjęli Sakrament Bierzmowania
- uczęszczają na katechizację, jeśli są uczniami
- zawarli Sakrament Małżeństwa, jeśli są małżonkami

Rodzice i chrzestni są zobowiązani do:
- udziału w jednej konferencji (piątek przed niedzielą chrzcielną - godz. 19.00 w salce na plebanii)
- przystąpienia do Spowiedzi św.

Sakramentu Chrztu św. udzielamy podczas w 2 niedzielę miesiąca na Mszy świętej o godz. 11.30.




Pokuta (spowiedź, sakrament pokuty i pojednania) (paenitentia)



Posługą sakramentalną w konfesjonałach służymy 30 minut przed Mszą świętą w dni powszednie.




Eucharystia (Komunia Święta) (eucharystia)


Do I Komunii Świętej przygotowujemy uczniów kl. II podczas katechezy w szkole i na zapowiedzianych spotkaniach w kościele. Przygotowanie odbywa się we współpracy z Rodzicami i dlatego to Oni składają na ręce Księdza deklarację o przygotowaniu dziecka do pierwszej Komunii i również biorą udział w spotkaniach.

Pierwsza Komunia w naszej Parafii jest co roku w ostatnią niedzielę maja.




Bierzmowanie (s. zstąpienia Ducha Świętego) (confirmatio)



Do Sakramentu Bierzmowania przystępuje młodzież w III klasie gimnazjum. Przygotowaniem jest objęta młodzież ze wszystkich poziomów gimnazjum.




Małżeństwo (matrimonium)


Narzeczeni zgłaszają się do biura parafialnego parafii zamieszkania narzeczonej lub narzeczonego przynajmniej 3 miesiące przed planowaną datą ślubu.

Zgłaszając się na rozmowę przedślubną narzeczeni przynoszą:

świadectwo Chrztu św. (z datą ważności do 6 miesięcy)
świadectwo nauki religii z ostatniego roku nauczania
zaświadczenie o ukończeniu kursu przedmałżeńskiego
dowód osobistyprzy małżeństwie konkordatowym dokument z USC upoważniający do zawarcia związku małżeńskiego.

Bezpośrednie przygotowanie do małżeństwa:

Spowiedź św.:
pierwsza - po zgłoszeniu zamiaru zawarcia związku małżeńskiego,
druga - bezpośrednio przed ślubem.

Dalsza procedura:

• Po przedstawieniu w/w dokumentów w parafii narzeczonej lub narzeczonego, spisywany jest protokół kanonicznego badania narzeczonych,
• Ogłoszone są zapowiedzi, a narzeczeni odbywają trzy spotkania w poradni rodzinnej.
• Strona, która nie jest z naszej parafii otrzyma dokument z prośbą o wygłoszenie zapowiedzi w swojej parafii.
• Po wygłoszeniu zapowiedzi w parafii narzeczonego(-nej) należy dostarczyć zaświadczenie o tym fakcie do kancelarii parafialnej.
• Po spisaniu protokółu przedślubnego należy przystąpić do sakramentu pokuty i uczestniczyć w naukach przedślubnych.
• W tygodniu przed zawarciem sakramentu małżeństwa, narzeczeni zgłaszają się do kancelarii parafialnej, aby podać dane świadków małżeństwa.
• Na dzień przed ślubem należy przystąpić do drugiej spowiedzi przedślubnej i wziąć udział w nauce przedślubnej.

Ofiary przy tej okazji składane są w kancelarii parafialnej podczas załatwiania powyższych formalności.




Kapłaństwo (sacri ordines)


Powołanie to jest otwarcie na inicjatywę Boga i odpowiedź wolna człowieka.

Warunki przyęcia do Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego w Szczecine

• Podanie o przyjęcie do Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego w Szczecine.
• Życiorys.
• Kopia świadectwa dojrzałości (maturalnego).
• Opinia moralności Ks. Proboszcza oraz ks. katechety i innych kapłanów.
• Świadectwo chrztu i bierzmowania.
• Świadectwo ślubu rodziców.
• Akt urodzenia z USC.
• Karta zdrowia.
• 2 zdjęcia (małego formatu).
  

Warunkiem przyjęcia do seminarium jest również podjęcie studiów na Wydziale Teologicznym w Uniwersytecie Szczecińskim.

• Specjalność: nauki teologiczne
• Specjalizacja: kapłańska (6-letnie)
  

W ramach tej specjalności zajęcia prowadzone są w trzech blokach: filozoficznym, teologicznym oraz katechetyczno-pedagogicznym.

Kapłani pochodzący z naszej parafii i pracujący aktualnie w duszpasterstwie:
Ks. Mgr. Tomasz Kancelarczyk,
Wikariusz w parafii pw. św. Ottona w Szczecinie,
m. in. organizator szczecińskiego Marszu Życia.

Polecamy linki:
Arcybiskupie Wyższe Seminarium Duchowne w Szczecinie
Strona internetowa o kapłaństwie




Namaszczenie chorych (unctio infirmorum)



Obowiązkiem najbliższej rodziny jest troska o życie duchowe i sakramentalne osób chorych i starszych, które nie mogą przyjść do kościoła. Osoby chore do odwiedzin w domu zgłaszamy do Księdza. W nagłych wypadkach dyżurujący kapłan udaje się do chorego o każdej porze dnia i nocy.

Stałych chorych w domach odwiedzamy w raz w miesiącu w I piątek miesiąca od godz. 8.30.

Sakrament namaszczenia chorych udzielamy również co roku 11 lutego w Święto Chorych w kościele parafialnym.

.......Piąte przykazanie kościelne

"Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła"

Parafia i wszystko co do niej należy jest naszym wspólnym dobrem. Na nas wszystkich spoczywa odpowiedzialność za rozwój dóbr duchowych i materialnych. W każdą niedzielę możemy składać dobrowolną ofiarę na potrzeby naszej parafii. Ofiary można składać także na konto parafii:

GBS w Barlinku - Oddział w Pełczycach - Ul. Rynek Bursztynowy 5, 73-260 Pełczyce

58 8355 0009 0098 1556 2000 0002

Za każdą ofiarę składamy serdeczne Bóg zapłać.

UWAGA!!! Informacje dla podatników: jak odzyskać ulgę podatkową





1. Każda parafia oprócz wymiaru duchowego ma również wymiar materialny. Wierni gromadzą się w wybudowanych często z wielkim trudem i przez wieki ozdabianych kościołach i kaplicach. Do dóbr doczesnych parafii zalicza się też cmentarz, plebania, sale dla grup duszpasterskich, czy zabudowania gospodarcze. Wszystkie one służą wspólnocie: dzięki nim mamy gdzie się modlić, czy gromadzić na różnego rodzaju spotkania. Dobra te wymagają jednak ciągłej troski. Dlatego piąte przykazanie kościelne przypomina, że obowiązkiem katolika jest „troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła”.

Kościołach i kaplicach. Do dóbr doczesnych parafii zalicza się też cmentarz, plebania, sale dla grup duszpasterskich, czy zabudowania gospodarcze. Wszystkie one służą wspólnocie: dzięki nim mamy gdzie się modlić, czy gromadzić na różnego rodzaju spotkania. Dobra te wymagają jednak ciągłej troski. Dlatego piąte przykazanie kościelne przypomina, że obowiązkiem katolika jest „troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła”.

Plebania, sale dla grup duszpasterskich, czy zabudowania gospodarcze. Wszystkie one służą wspólnocie: dzięki nim mamy gdzie się modlić, czy gromadzić na różnego rodzaju spotkania. Dobra te wymagają jednak ciągłej troski. Dlatego piąte przykazanie kościelne przypomina, że obowiązkiem katolika jest „troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła”.

2. Wyjaśnienie zasadności piątego przykazania kościelnego znajdujemy w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan. 222). Nakazuje on wiernym dbać o zabezpieczenie kultu w ich wspólnocie parafialnej (Msza Święta, sakramenty, uroczystości odpustowe), prowadzenie działalności charytatywnej, wychowawczej, misyjnej oraz godziwego utrzymania duszpasterzy.

Dzieje Apostolskie tak opisują ową troskę o byt materialny w czasach wczesnego chrześcijaństwa: „Nikt […] nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby” (Dz 4,34-35). W historii Kościoła owa troska o wspólnotę dokonywała się w różny sposób i zależała od sposobu organizacji społeczeństwa. Przez stulecia (od średniowiecza aż po XIX wiek) stosowano dziesięcinę, czyli oddawanie na potrzeby Kościoła dziesiątej części dochodu; w niektórych krajach stosuje się tzw. podatek kościelny, który płaci każdy, kto deklaruje się jako wierzący; w Polsce byt parafii uzależniony jest od ofiar, składanych przez wiernych przy różnych okazjach. Ważne jest jedno: poczucie odpowiedzialności za wspólnotę, do której należę. Podobnie jak dorośli członkowie rodziny troszczą się o byt wszystkich jej członków, tak również każdy katolik ma obowiązek łożyć na rzecz wspólnoty Kościoła.

3. Poprzez chrzest stajemy się członkami Kościoła i powinniśmy brać czynny udział w jego życiu. Bycie katolikiem zobowiązuje do „troski o potrzeby wspólnoty Kościoła”. Przykazanie nie precyzuje dokładnie, jakie są to potrzeby. Najczęściej myślimy o aspekcie finansowym, czyli ofiarach pieniężnych składanych „na tacę”. Podczas ogłoszeń parafialnych kapłani często informują, że będą one przeznaczone, np. na potrzeby seminarium, KUL, misji czy parafii. Pieniądze „z tacy” są w głównej mierze wydawane na zakup potrzebnych w świątyni rzeczy, na opłacenie rachunków i podatki. Nie są to jednak – jak niesłusznie wielu uważa – pieniądze „dla księdza”. Na osobiste utrzymanie kapłanów składają się ofiary złożone z racji sprawowanych przez nich Mszy świętych (tzw. „intencje mszalne”) oraz np. ofiary, składane z okazji ślubu czy chrztu. Kodeks Prawa Kanonicznego stwierdza, że „wierni składający ofiarę, aby w ich intencji była odprawiana Msza święta, przyczyniają się do dobra Kościoła oraz uczestniczą przez tę ofiarę w jego trosce o utrzymanie szafarzy” (KPK kan. 946).

Piąte przykazanie kościelne ma jednak nie tylko aspekt finansowy. Dbałość o potrzeby Kościoła może być bowiem wyrażona poprzez ofiarowanie własnej pracy przy budowie czy remoncie świątyni. Można służyć swoim doświadczeniem czy radą, np. w kwestiach ekonomicznych czy prawnych. Przykazanie kościelne realizują piąte także ci, którzy obejmują opieką duchową i materialną rodziny, znajdujące się w trudnej sytuacji, a takich w każdej parafii nie brakuje. Gorliwa modlitwa to też jeden z aspektów troski o Kościół.

4. Zapamiętajmy: Posiadanie dóbr doczesnych przez Kościół ma na celu „organizowanie kultu Bożego, zapewnienie godziwego utrzymania duchowieństwa oraz innych pracowników kościelnych, prowadzenie dzieł apostolatu i miłości, zwłaszcza wobec biednych” (KPK, kan. 1254 § 2). Troska o dobra doczesne Kościoła i o utrzymanie instytucji kościelnych, a także o ludzi ubogich, jest obowiązkiem wszystkich wiernych.